ខ្មាសទូ ATM ខែវិច្ឆិកា 30, 2010
Posted by អែម ចាន់បុទុំ in រឿងរ៉ាវពីខ្ញុំ.Tags: ATM, មិត្តភក្តិ, ឥតបានការ
21 comments
ម៉ោង ៤ និង ៣០ ល្ងាច ដល់ម៉ោងខ្ញុំត្រូវចេញទៅផ្ទះហើយ ។ រំពេចនោះទូរសព្ទចាប់រោទិ៍ឡើង៖
មិត្តភ័ក្តិ៖ អាឡូ សម្លាញ់ បើកលុយ ឬនៅ? ទៅស៊ីអីខានជួបគ្នាយូរហើយ
បុទុំ៖ មានអី ល្អតើកំពុងតែចង់ទៅដែរ តែមិនដឹងថាគ្នាបើកប្រាក់ខែ ឬនៅទេ?
មិត្តភ័ក្តិ៖ អ៊ីចឹង ជួបគ្នាម៉ោង ៥ និង ៣០នាទី កន្លែងចាស់
បុទុំ៖ អ៊ើ!!! ចឹងក៏បានដែរ
ទាញម៉ូតូ មកឆ្វាច់ ជិះសំដៅទៅរកធនាគារអេ ស៊ី លី ដា ដើម្បីបើកលុយ ។ ជាទូទៅក្រុមហ៊ុនរបស់ ខ្ញុំបើក លុយមិនដែលលើសពីថ្ងៃទី ៣០ ទេរៀងរាល់ខែ ។ ដកកាត អេ ធី អឹម ដាក់ក្នុងទួ ពេលទៅបើកលុយ ជើង មុនៗ ខ្ញុំតែងតែ ត្រួតពិនិត្យទឹកប្រាក់ថាតើ ក្រុមហ៊ុនបញ្ជូនមក ឬនៅ តែចំឡែកថ្ងៃនេះ គ្រាន់តែវាយលេខ សំងាត់រួច ដកលុយប្រាវហ្មង ស្រាប់តែវាអត់ចេញលុយម៉ោ អាលីង វាថាទឹកប្រាក់មិនគ្រប់គ្រាន់ មិនអាច បើកបាន 😦 ដល់ចឹងទៅក៏ចូលទៅត្រួតពិនិត្យមើលទឹក ប្រាក់សល់ មិនបានម៉ាម៉ឺនលុយខ្មែរផង ។ ដល់ចឹង អត់លុយមិនដឹងថាទៅស៊ី អីជាមួយមិត្តម៉េចនឹងកើត ក៏ទាញទូរសព្ទហើយតេទៅមិត្តភ័ក្តិ
បុទុំ៖ អាឡូ!!! ដល់.ក ហើយពួកម៉ាកអើយ ង៉ៃ ៣០ ហើយកន្លែងគ្នាអត់ទាន់បើកលុយទេ
មិត្តភ័ក្តិ៖ មិនអី ទេចាំខ្ចីគ្នាក៏បានដែរថ្ងៃនេះនោះ អ្ហែងម៉ោ ឬអត់?
បុទុំ៖ អ៊ើ ចឹងអ្ហែង ចាំគ្នានៅហ្នុងហើយតិចទៀតជួបគ្នា
ហ៊ើ! គិតទៅមិនទាន់ទាំងបើកប្រាក់ខែផង ខ្ញុំជំពាក់គេបាត់ទៅហើយ 😦 ចឹងបានថា ការងារគឺគ្រាន់តែ បានម៉ារស់មែន ដូចអង់គ្លេសគេថា JOB ន័យពេញគឺ Just Over Broke ។
អែម ចាន់បុទុំ 